Soms regent het. Niet hard, het is gewoon muggenpis. Maar je staat daar toch maar en je wordt nat. Je denkt terug aan die afslag waar je rechts nam. Zou het links ook geregend hebben? Of aan dat wegrestaurant dat je genegeerd hebt. Daar had je sowieso droog gezeten. Maar keuzes hebben de slechte gewoonte moeilijk omkeerbaar te zijn.
Je staart over de rivier. Zou het aan de andere kant ook regenen? Vast niet, natuurlijk zit jij weer net vast in zo'n plaatselijk buitje. Zou je misschien toch niet gaan schuilen in een café? Of in de bibliotheek, nauwelijks vijf minuten hiervandaan? Je hebt beloofd te zullen wachten, maar de afgesproken tijd is alweer tien minuten verstreken. Dan heb je toch ook wel het recht om aan jezelf te denken?
Je trekt je hoed lager en je kraag hoger. De wind wakkert aan en het begint harder te regenen. Je vervloekt alle afspraken ooit gemaakt. Wat moet je doen? De kade ligt er verlaten bij. Je raakt zo langzamerhand verkleumd en doorweekt. Je gsm ligt thuis werkloos aan de adapter, dus daar kan je ook al niks mee. Wat je nu ook doet, je kan het niet even snel uitleggen. Misnoegd zak je neer op de grond. Je mompelt nog wat over de verkeerde afslag. Je hoopt dat de zon je nog weet wonen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten