zondag 25 april 2010

As Time Goes By

De pianist speelt rustig door.

Ik had er nochtans lang over getwijfeld. Ik typte de regel, verwijderde haar weer, typte haar opnieuw,... Ik had mijn cv zelfs in beide versies afgedrukt, eerst de ene in mijn rugzak gestopt, dan weer de andere. Even had ik gewaagd het te overwegen beide versies mee te nemen, maar mijn twijfelende aard indachtig besloot ik slechts het exemplaar met toevoeging mee te nemen. Aan de voordeur had ik nog minutenlang staan weifelen.
Uiteindelijk bleek het een foute keuze, bleek mijn droom aan diggelen te gaan. Kennelijk is het geen pluspunt om goed te zijn in trivial.
Ze zou geƫrgerd zijn dat het me alweer niet gelukt was.

Zoals gewoonlijk had ik alle pech van de wereld. Mijn eerste tram was vijf minuten te laat en de chauffeur reed nog alsof er een kameel voor de tram uit wandelde. We stonden ook weer nog even vast achter een auto, waarvan de bestuurder iemand had herkend op het trottoir en even een gesprek was gaan houden. Ik zou mijn overstap ongetwijfeld missen en van een sprintje trekken was met het boeket bloemen dat ik in mijn handen had ook al geen sprake.
Uiteraard probeerde ik het toch, maar in mijn irritatie vergiste ik me van roltrap. Ik struikelde en donderde een roteind naar beneden, om dan kreunend terug naar boven te worden gevoerd. De bloemen waren stuk voor stuk geknakt.
Ik nam mijn gsm om haar te waarschuwen dat ik toch te laat zou zijn en te zeggen dat het me echt, echt speet, maar dat ik er ook echt niks aan kon doen. Voor ik de aansluitingstoon kreeg gaf de batterij het al op. Gefrustreerd wierp ik het technologische rotding tegen de muur.
Ik ging nog wel. Ze was al weg.

Het zou nu moeten beginnen regenen. Nick Cave zou moeten zingen dat mensen slecht zijn; Rufus Wainwright zou de Heer moeten prijzen. Dan zou ik weten dat het allemaal nog goed komt, dat het beter wordt dan het ooit geweest is. Dat alle misverstanden uitgeklaard zullen raken.
Niets van dat gebeurde. Het vliegtuig steeg op zonder mij. Er waren geen gendarmes om mooie vriendschappen mee te hebben.

Opnieuw.

Geen opmerkingen: