Haëzel

En dus is dit voor het laatst
Je wordt een stip op de einder
Een schim op de kim
De tranen kietelen me het bestofte gelaat
Verder - het ligt verder
Je verdwijnt, je blijft

Als ik, had ik, kon ik gewoon
Ik zou, gezwind, zonder vragen
De weg met je meegaan
Net daarom moet ik je laten
Verder - het ligt verder
Je blijft, je verdwijnt

Nog voel ik je armen
Je hoofd op mijn schouder
Je vertrouwelijkheid
Het zeer dat we samen plengden
Verder - het ligt verder
Je verdwijnt, je blijft

Wie moet er nu met me dragen
Mijn gevoelens, mijn vragen
Je standvastigheid
Ons plezier, onze vreugde, elkaar
Verder - het ligt verder
Je blijft, je verblijft
Nader