Pandora panikeert met veel panache over pandemieën bij panters. Parmantig pareert ze partiële parvenu’s tijdens het parelvissen. Passioneel passeert ze Pasteurs passende pastiche. Palataal palaverend palmt ze paleolithische paleizen in. Papale papparazi pappen aan met haar papaveren paplepel. Pakkend!
Enge straten knijpen zich strak om mijn gemoed. Te hoge huizen werpen donkere schaduwen over mijn humeur. Flets flakkerende straatverlichting spiegelt zich aan de fixatie op mijn faliekante falen. Gauw neemt de fakir de faun de fakkel uit handen. Professioneel frappeert dat de menigte.
Het uitgeregende park doemt voor mij op. Iemand heeft de cake buiten laten staan. De buitengewone eer hem op te halen is mij te beurt gevallen. Daar ligt hij, zijn glazuur verliezend aan het grimmige gras. Ik denk niet dat ik hem kan meenemen. Het duurde zo lang om hem te bakken en ik zal het recept nooit meer terugvinden.
Ik houd een stille wake voor de dode overblijfselen van de picknick. In de wijde omtrek is geen bloem meer te bekennen.
Aan mijn voeten verdrinkt een vlinder. Klagelijk miauwend streelt een zwerfkat mijn been. Ik rol op in mijn spinnewiel.
Het wachten is op Pandora.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten