Ik zie je wel. Het elektrisch oog van de schuifdeur ziet je niet. Je hebt zojuist gevoelig ingekocht aan bier. Als er een heel rek bier is om naar te kijken, merk jij natuurlijk niets van de omgeving. Anders had je misschien gezien dat ik aan het einde van het gangpad naar je stond te kijken. Nu heb je je oortjes al weer in zitten. Je tred verraadt een goed humeur. Dat heb je al heel de dag, omdat de zon schijnt. Nochtans heb je gezwegen, heb je zinnen die je al vaak door je hoofd hebt laten malen daar onrustig laten zitten. Zelfs dat heeft je door de lente aangewakkerde vrolijke luim niet kapot gekregen. Je rekent vast op nieuwe kansen. Het ziet er naar uit dat die veelvuldig zullen zijn.
Heb je gegrijnsd toen je naar het bordje "Lange Lozannastraat" keek? Aan "lange hosanna" gedacht? Met een volksdanshuppelpasje spring je heen en weer tussen straat en trottoir. Een tiener op een fiets kijkt je wat bevreemd aan en proest het uit als je voorbij bent. Door de genadige zonnegloed op je gezicht ontgaat het je volkomen.
Je steekt de Mechelsesteenweg over, ik ga hier naar rechts. Jammer dat je het te druk hebt om samen met mij de pollen op te snuiven aan de Harmonie. We konden misschien zelfs naar het stadspark gaan, op dit uur is dat nog niet te raar.
We rekenen dus allebei op andere tijden, andere kansen. Morgen misschien weer?
T.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten