Bulletin

Ik kan je pover plan zijn, met plezier. Niet gewoon maar een idioot idee, echt geheel een pover plan. Ik verleen je nachtelijk onderdak, soms laat ik je ook overdag rustig in mijn woonst rondhangen wanneer je geen dagbesteding hebt. Jij rijdt ons rond naar concerten en musea. Soms verdwijn je dagenlang voor je onduidelijk omschreven job. Ik kom thuis van mijn meer gestructureerde arbeid en constateer dat je vertrokken bent. Dan heb ik tijd om uitgebreid de afwas en opkuis te doen van de huishoudelijke ontploffingen die er ontstaan wanneer we samen koken, eten en tijd besteden. Na twee dagen zet ik bloemen klaar, hopend dat je gauw genoeg terug bent om ze nog te waarderen voor ze verpieteren en 's avonds arriveer je en heb je ook bloemen bij. We lachen. Er zijn geen doelen, want die dingen veroorzaken enkel maar smart.

Ik eet rode paprika's uit het vuistje zoals normale mensen dat alleen bij appels doen. Je lacht me uit tot ik een keer thuiskom en je betrap terwijl je krak hetzelfde doet en je zegt dat je honger had en het bleek nog best de moeite zo. We gaan naar de supermarkt en discussiëren over wie er behoort te betalen en jij wint de discussie. Dat is oké, want volgende week ga ik stiekem gauw alleen naar de supermarkt en ben je er zelfs niet bij om een discussie te beginnen. Je pakt me terug door niet thuis te zijn - want ik ben het toch maar thuis gaan noemen wanneer jij er bent - en pas vier dagen later weer op te duiken, 's morgens vroeg nog wel. Je hebt koffiekoeken bij en gelukkig is het Maria hemelvaart met een brugdag eraan, want we komen een hele tijd niet buiten. Als ik aan anderen moet laten weten waarom ik geen tijd heb om iets te gaan drinken, geef ik daar geen duidelijke reden voor. We zijn van elkaar alleen.

We zullen gerustgesteld zijn in de zekerheid dat we niks vastleggen, elkaar bevestigen in dat we nergens aan vastgeklonken zijn. We zullen elkaar vinden in altijd blijven zoeken. We zullen stabiliteit ervaren doordat er nooit vaste grond is. Omdat het fragiel is, zal het geluk heten.

Je hand rust op de deurbel.